De materialen die nodig zijn om dit project uit te voeren waren al vooraf op transport gegaan.

We sjouwen de eerste dag met al onze spullen als teilen, handdoeken, zeep, nagelborstels en knutselspullen richting Suru, de naam van de plek waar de zo ongeveer 15 Roma gezinnen wonen. Onze tolk Henriette gaat met ons mee.
We krijgen een plekje toegewezen vlakbij de waterput, die we 2 jaar geleden daar hebben geslagen. Ook de emmers van vorig jaar zijn er nog en het water zit al gauw in de teilen. De kinderen zijn nieuwsgierig en onze jongeren en de moeders zijn al gauw enthousiast bezig. Vuile handjes en gezichtjes, worden heerlijk schoon. De kinderen krijgen er bijna geen genoeg van, op een enkele na die hevig protesteert.
Dan gaan alle kinderen zitten en 1 van de jongeren laat een muziekje horen. Dat geeft een goede sfeer. We delen plankjes uit als werkplek en gekleurd papier en stiften. Ieder kind trekt zijn hand om en daarna wordt er ijverig gekleurd. Aan een touwtje hangen we alles op, het geeft een feestelijk effect. Nog nooit vertoond daar denk ik.

De 2e dag is afgesproken dat we de haren van de kinderen gaan wassen.
Opnieuw dragen we de teilen, handdoeken, shampoo en zeep naar de gemeenschap. Enthousiast begroet door een groot aantal kinderen. En… hebben we de moeders soms aangemoedigd? Overal hangt schone was aan de lijnen en het ruikt nog lekker ook!
Het haren wassen zorgt voor wat weerstand bij sommige moeders. Waarschijnlijk in verband met het verspreiden van hoofdluis. Maar moeders en kinderen die wel graag willen, krijgen een beurt.
Al gauw zijn er flink wat natte koppies en wordt er veel gelachen. Dan pimpen we de jongens hun haren met wat gel en bekijken ze zich zelf in een spiegel. Wat soms leidt tot ongeloof: “wie is dit kind in de spiegel, ben ik dat? “
Als al het vuile water weg is, gaan we weer knutselen. We geven de kinderen een soort gekleurd buigdraad, waar ze armbandjes en andere versiersels van maken. Ook willen ze graag weer kleuren en even lekker bezig zijn. De muziek gaat weer aan, de techniek staat voor niets en al gauw doet iedereen mee met een leuk dansje. Onze jongeren dansen zich in het zweet. Wat tienermeiden, die wat op een afstand blijven, delen we leuke hemdjes  uit. Wat zijn ze blij! Ook het ondergoed voor de kleine kinderen wordt dankbaar ontvangen.
Tot slot krijgt ieder kind een ballon, wat de hele gemeenschap opfleurt. 

De 3e dag bereiden we ons zelf voor op een grote opschoon dag! Gewapend met vuilniszakken en handschoenen begroeten we de kinderen en de ouders.
Met behulp van onze tolk leggen we uit dat het voor iedereen beter is als niet al het vuil op de grond wordt gegooid. De jongeren nemen het initiatief en gaan met de kinderen aan de slag. Wie heeft het snelst een zak vol? Dat wordt rennen en rapen. 18 zakken vuil is het resultaat na ruim een half uur. Wat er al niet onder de modder vandaan kwam!!
Het vuil komt buitenaf te liggen, maar niet naar onze zin. Later informeren we de directeur van de school en zij wil deze actie melden bij de burgermeester. En vragen om containers bij de Roma gemeenschap. Wie weet…!

Dan is het tijd voor handen wassen, een koekje eten en weer even kleuren. Wat vinden ze het fijn al die aandacht en al het plezier met elkaar. Er worden vlechtjes gemaakt in de haren van de meiden. De dansjes worden gedanst, de bellenblaas uitgedeeld. Deze actie is voorbij. Hopelijk blijven de kinderen vragen om schoon gewassen te worden. En blijven de moeders  dit volhouden.

Vlak voor we echt vertrekken deelt een van onze jongeren aan ieder gezin een tasje met hygiëne artikelen uit. Ze vertelt de ouders daarbij dat ze zelf een actie heeft gehouden om geld in te zamelen om zo deze spullen te kunnen kopen. Shampoo, zeep, handdoek, tandenborstels, haarborstels en elastiekjes enz. het wordt heel blij in ontvangst genomen. Hopelijk gaat iedereen het ook gebruiken.

Volgende week zijn alle kinderen welkom op het zomerkamp! “Kom schoon” is onze leus.